MILO MESKENS

2021. Le nouveau Milo Meskens est arrivé. Tussen Meskens' debuutsingle 'Here With Me' (2016) en de geavanceerde track 'Fool' van het langverwachte tweede album zit een periode van 5 jaar. Te lang? Niet echt. Terwijl het Milo zowel de tijd als de ruimte heeft gegeven om zich te verdiepen in zijn muzikaliteit en zijn vele talenten te ontvouwen en verfijnen. Vandaag, meer dan ooit, presenteert Meskens zich als een volbloed muzikant met grote ambitie. En een bewonderenswaardige werkethiek bovendien: ter voorbereiding van dit nieuwe album bouwde Meskens zijn eigen studio en componeerde hij 300 nummers.

Toen Meskens in 2018 'Contrast' lanceerde sloten zowel pers als publiek zijn ingewikkeld geweven popliedjes in hun hart. De jonge knaap genoot met volle teugen van het succes op een bijna-epicuristische manier. Al snel klopte de muze aan zijn deur en Meskens nodigde haar binnen. Er was werk aan de winkel. Dag en nacht. Het resultaat? Meer levenservaring en meer ziel. Of zelfs, een dikkere huid.

Milo Meskens: "Ja, je zou dit een coming of age plaat kunnen noemen. Het dagelijkse leven heeft zeker de thema's van de songs beïnvloed. Er is meer melancholie, meer diepgang. De liedjes weerspiegelen wie ik als muzikant wil zijn."

Meskens speelt al meer dan 20 jaar gitaar; op 'Fool' bevestigt hij zijn virtuositeit en vakmanschap. Zowel de gitaarsolo aan het eind als het pakkende outro snijden diep, en versterken de boodschap van het nummer met krachtige uithalen. 'Stop playing games!' Het is duidelijk: de nieuwe Milo Meskens is rijker, graaft dieper en is volwassener. Zowel in geluid en aanpak. Bye bye tegen de brave pop. Meskens is veel meer dan wat de media wil doen geloven. Hij gaat diepe emoties niet uit de weg en schuwt moeilijke thema's niet; in 'Daddy Issues' verkent hij 'trauma en opvoeding' of hoe 'oude verdriet en problemen worden geërfd van de ene generatie en doorgegeven aan de volgende.

"Wat het opnameproces betreft, benaderde ik het vanuit een andere hoek. Het was mijn

bedoeling te werken met muzikanten met wie ik ook op niet-muzikaal niveau een klik had. Ik vond gelijkgestemde muzikanten in James Williams, Amos Lee en TheColorGrey's drummer, die zich ontpopte als een echte groove machine, die elk nummer naar een hoger niveau tilt. Een geweldig duo met Victor Defoort op bas, een van de muzikanten van Roméo Elvis. Hun gecombineerde talenten geven de nummers meer dynamiek, meer groove en een zekere bluesiness.

De artiest als jonge man is uitgegroeid tot een artiest pur sang, klaar om de wereld aan te gaan. Ogen dicht en gaan!

Support is Jen

Jen, het project rond de Brugse singer-songwriter Jente Neels, staat klaar om de volgende grote stappen te nemen. Naast haar rol als muzikante bij onder andere Sylvie Kreusch en Ratmosphere, laat ze ons nu kennis maken met haar breekbare kant. Dit met nummers waarin ze haar eigen identiteit en gevoelens vooropstelt. Nummers die je meenemen, niet loslaten en volledig omarmen. Voor fans van Phoebe Bridgers, Stella Donnelly en Holly Humberstone.

IG: https://www.instagram.com/jenteneels/

FB: https://www.facebook.com/Jenofficial

Spotify: https://open.spotify.com/artist/0EZPJDbK2vKYgDisXtBHUY?si=HaK3ljURQgern-bLsLKFOA